Για να μην ξεχνάμε και ξεχνιόμαστε,
γιατί αυτός που λησμονεί λησμονιέται.
Τις τελευταίες τέσσερις μέρες σε όλα τα
κανάλια, σε πρώτο πλάνο ο Β. Κοντογιαννόπουλος, η τελευταία επιλογή του
Πρωθυπουργού. Μειλίχιο το ύφος του, θέλει (θέλουν) να μας κάνει να τον δούμε
ως μετριοπαθή πολιτικό, τον πολιτικό της «μέσης οδού», τον κεντρώο, με τους
χαμηλούς τόνους.
Ναι, είναι συνετός ο Κοντογιαννόπουλος, που επί
της θητείας του στο Υπουργείο Παιδείας, ο Τεμπονέρας δολοφονήθηκε εν ψυχρώ.
Ναι είναι συνετός ο Βασίλης που επί υπουργίας του,
στη μεγάλη διαδήλωση των Εκπαιδευτικών και των μαθητών, κάηκαν συνάνθρωποί
μας στο κέντρο της Ομόνοιας.
Είναι συναινετικός ο Κοντογιαννόπουλος που δεν
καταδεχόταν να συνομιλήσει με την ΟΛΜΕ.
Είναι χαμηλών τόνων ο νέος υφυπουργός μας που μας
επιστράτευσε!! Και δεν είναι μόνο αυτή του η ενέργεια κατακριτέα. Έδωσε
εντολές στους γαλάζιους, οι πράσινοι να παρουσιαστούν (με την απειλή της
απόλυσης αν δεν το κάναμε) στα εξεταστικά κέντρα,
αλλά να μη χρησιμοποιηθούν στη όλη διαδικασία. Να παραμείνουν
φρουρούμενοι στα προαύλια, διότι η κακοήθειά τους θα τους οδηγούσε στο να
υπονομεύσουν τις Πανελλήνιες εξετάσεις!!!
Ομολογώ ότι ήμουν από τις τυχερές, αφού δεν
πήγα όπως άλλοι πράσινοι στο Μενίδι για τις εξετάσεις, αλλά στο 1ο
Λύκειο Αμαρουσίου. Και ακούστε, φίλοι μου, τι έζησα εκεί. Από τον αφόρητο
καύσωνα, το άγχος και τη στεναχώρια, συνάδερφος πέθανε μπροστά μου, έξω από
το σχολείο, στο πραύλιο. Η αντίδραση των εκλεκτών του Κοντογιαννόπουλου,
ήταν η ακόλουθη. Πρέπει να φροντίσουμε αμέσως να αντικατασταθεί για να μην
καθυστερήσουν οι εξετάσεις!!! Αυτό ειπώθηκε από την Πρόεδρο του κέντρου τη
στιγμή που ο συνάδερφος ψυχορραγούσε. Εγώ κατάλαβα ότι πέθανε (είδα
όλες τις ενδείξεις…) και έκλαψα για το συνάδερφο, για τα χάλια μας,
για το κωλοσύστημα. Η αγανάκτησή μου τώρα που τα γράφω είναι ακριβώς η ίδια
όπως τότε. Μετά από μια βδομάδα, άλλος συνάδερφος, χημικός, πέθανε στο
διορθωτικό κέντρο από την πίεση και το στρες. Άφησε τρία παιδιά και μαζέψαμε
χρήματα την ίδια στιγμή για να τον κηδέψουμε. Και πάλι οι εκλεκτοί του
Βασίλη πάσχισαν να μην πάρει έκταση το γεγονός, και με συνεχή παρακολούθηση
μας πίεζαν για να προχωρήσει η διόρθωση!!! Δε θα ξεχάσω ότι ο ιδρώτας μας
έμπαινε στα μάτια μας που θόλωναν, έβρεχε τα γραπτά των παιδιών… Δεν
μπορούσα να ξεχωρίσω αν έτσουζαν τα μάτια μου από τον ιδρώτα ή από τα
δάκρυα…ήρθε το ασθενοφόρο, έληξε το θέμα….
(Δεν μπορώ να συνεχίσω… ίσως αργότερα σας γράψω και άλλα)
φιλικά
Βάσω
